سلام از حضورتون در وبلاگ نگين زمان ممنونم ولي خواهر بزرگوارم ،من اصلا متوجه منظور شما نشدم مگر من در مطلبم امام زمان را دور از خودمان و جهان توصيف کردم که اين طور گفتين آقا اينجا هستند و فقط غايبند...اگر من چنين بگويم يعني آقا از كارهاي ما بي اطلاع و در يك زندان بي در و پنجره زندگي مي كنند و اين آخر دروغ است.اگر گفته ام در صحرا زندگي مي كنند نماد است، اگر از ادبيات اطلاع داشته باشيد براي زيبايي كار است و نشان دادن اوج مظلوميت آقا و غريب بودن ايشان است غريب بودن از منظر سيد محمد تقي موسوي اصفهاني دو نمونه است:1-دوري از خاندان و وطن و شهر و ديار.2-كمي ياران و اعوان كه آن حضرت جانم فدايشان از هر دو منظر غريبن التماس دعا به اميد اينه همگي از ياران ولي عصر ارواحنافداه باشيم يا مهدي